Położenie Łęgowa na ważnym szlaku komunikacyjnym i handlowym przyczyniło się na przestrzeni wieków do jego rozwoju. Tędy biegła również sławna droga królewska (Via Regia) i szlak bitewny. Pierwsze wzmianki w dokumentach o wsi Łęgowo pochodzą z roku 1302, więc miejscowość ta liczy ponad 700 lat.
Między 1302 a 1303 rokiem, wojewoda pomorski PIOTR ŚWIĘCA wraz z synami – JANEM i WAWRZYŃCEM darowali klasztorowi cystersów w Oliwie posiadłość Łęgowo. Następnie tereny te opanowują Krzyżacy. Dlatego w 1342 roku własność potwierdza już wielki mistrz krzyżacki LUDOLF KÖNING w wielkim przywileju oliwskim. Wielki mistrz krzyżacki HENRYK DUSER w roku 1347, osobnym kanałem przeprowadził wodę rzeki Kłodawy przez pola łęgowskie.
W 1433 roku tereny te opanowali Husyci czescy, którzy wraz z wojskami polskimi prowadzili walkę przeciw Niemcom.
Podczas wojny trzynastoletniej między 1454 a 1466 rokiem wieś była kilkakrotnie plądrowana i niszczona przez krzyżaków.
W czasach reformacji między rokiem 1565 – 1611, Łęgowo w wyniku decyzji opata cysterskiego GISCHKAU’A, który porzucił życie zakonne i przeszedł na protestantyzm, dostało się w ręce innego protestanta – JANA DULSKIEGO. Dopiero po długim procesie za rządów opata DAWIDA KONARSKIEGO w roku 1611, miejscowość ponownie stała się własnością cystersów.
W 1656 roku, podczas wojny ze Szwedami, król JAN KAZIMIERZ założył pod Łęgowem główny obóz dla wojska.
W roku 1678 przejeżdżał przez Lęgowo król JAN III SOBIESKI wraz z żoną Marysieńką.
Do roku 1772, czyli do pierwszego rozbioru, wieś była własnością cystersów, następnie przeszła we władnie pruskie aż do roku 1918. W tym czasie nastąpiło duże nasilenie napływu osadników niemieckich.
Podczas kampanii napoleońskiej w czerwcu 1807 roku przez Łęgowo przechodził wraz ze swoimi wojskami, Napoleon I – cesarz Francji – walczący wówczas z Prusami.
Na początku wieku XIX wybudowano kolej gdańsko – tczewską, która przebiega obok Łęgowa. W tym czasie wieś obejmowała teren 3571 mórg. Znajdowało się tu 19 gospodarzy i 47 zagród. Zamieszkiwało ją 823 katolików i 234 ewangielików. Wierni uczęszczali do kościoła parafialnego oraz szkoły katolickiej i protestanckiej.
Po pierwszej wojnie światowej w roku 1920 Łęgowo znalazło się w granicach Wolnego Miasta Gdańska. Taki stan rzeczy trwał do dnia 23.08.1939 roku, kiedy Gdański Senat uchwalił dekret o włączeniu Wolnego Miasta Gdańska do Rzeszy Niemieckiej. Kilka dni później rozpoczęła się druga wojna światowa.
Po wojnie Łęgowo znalazło się w granicach Polski Ludowej. Ludność osadnicza niemiecka prawie w całości opuściła Łęgowo. Zaczęła napływać ludność z Polski południowej i wschodniej. Odtąd oni i ich pokolenie tworzy historię tej miejscowości. W latach 50-tych XX wieku wybudowano tu nową trasę szybkiego ruchu, jesienią 1959 roku został oddany nowy budynek szkoły. W latach 90-tych po zmianie ustroju następuje szybki rozwój miejscowości. Powstają nowe zakłady rzemieślnicze, sklepy, restauracje, miejscowej szkole przybywa nowe skrzydło, rozrasta się osiedle mieszkaniowe. Obecnie Łęgowo liczy 2150 osób, Cieplewo 630 osób, Rusocin 946 osób. W sumie więc na terenie parafii zamieszkuje 3726 ludzi.